دلنوشته
به یکباره غریبه نشوید این حجمِ تغییر در رفتارتان سردی در کلام و نگاهِ گیرایتان محبت هایی که به جا و نابه جا در حق هم روا داشته ایم یا حتی از هم دریغش کرده ایم. این غریبه شدن و نامحرم شدن هایتان. یکجا نشستن و کله پاچه ی رفاقت و هر آنچه که بینمان بوده را بار گذاشتن بین کَس و ناکسی که یک روزی باهمدیگر خودمان سوژه غیبت هایمان کردیم. از یک آدم تکه یخ میسازد. آدم پر میشود از ای کاش ها وبایدها. از چرا این جوری شدن ها و چرا اینکارو کردم ها. یک ویروس موزی در احساسمان تلالو میرود مثل یک جنونِ احساسی. که یعنی برایش کم بوده ام؟ آدم را سرنگون میکند. به یکباره غریبه نشوید...??
| قالب ساز وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت